زگیل دهانی بافت غیر سرطانی در دهان هستند که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. این زگیل ها می توانند روی لب ها، داخل گونه ها، سقف دهان یا روی لثه ها ظاهر شوند. آنها ممکن است برجسته یا مسطح باشند و اغلب دارای بافتی خشن و سنگریزه مانند هستند.
انواع زگیل دهانی
زگیل های دهان می توانند بر اساس ظاهر و محل قرارگیری آنها در داخل دهان متفاوت باشند. انواع متداول عبارتند از:
1. پاپیلومای سنگفرشی: اینها خوش خیم هستند، اغلب ساقه دار هستند (دارای ساقه) و به صورت زوائد گل کلم مانند ظاهر می شوند.
2. کندیلوم آکومیناتوم: به طور معمول بزرگتر و پهن تر است، اینها با انتقال جنسی مرتبط هستند و می توانند روی لب ها یا داخل دهان یافت شوند.
3. وروکوولگاریس: این زگیل ها معمولاً روی لب ها یا زبان یافت می شوند، وروکوولگاریس ها معمولاً خشن و برجسته هستند.
علائم زگیل دهانی چیست؟
زگیل های دهان ممکن است همیشه علائم قابل توجهی ایجاد نکنند، به خصوص اگر کوچک باشند. هنگامی که علائم وجود دارد، معمولاً عبارتند از:
- ضایعات کوچک و برجسته در دهان که به رنگ سفید، صورتی یا گوشتی هستند.
- سطحی ناهموار یا صاف که ممکن است شبیه گل کلم باشد.
- ناراحتی یا تحریک، به خصوص اگر در مناطقی قرار داشته باشند که با جویدن یا بلع تداخل دارند.
- اگر زگیل ها با گاز گرفتن یا مسواک زدن زخمی شوند، به ندرت خونریزی می کنند.
دلایل ابتلا به زگیل دهانی
زگیل های دهان عمدتاً توسط سویه های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند که پوست و غشاهای مخاطی را آلوده می کند. ویروس از طریق:
- تماس مستقیم با زگیل، از جمله از طریق بوسیدن یا تماس دهان و تناسلی.
- اشتراک گذاری وسایلی مانند ظروف، بالم لب یا مسواک با فردی که عفونت HPV دارد.
- انتقال ویروس از قسمت دیگری از بدن (مانند انگشتان دست) به دهان.
- خطر ابتلا به زگیل دهان با سرکوب سیستم ایمنی، چه به دلیل شرایط پزشکی یا دارو، افزایش می‌یابد و بدن را در مبارزه با عفونت HPV کمتر می‌کند.
زگیل دهانی چگونه منتقل میشود؟
زگیل های دهان عمدتاً از طریق:
تماس مستقیم: بوسیدن یا تماس پوست به پوست با فردی که زگیل های مرتبط با HPV دارد.
تماس دهان و تناسلی: برقراری رابطه جنسی دهانی با فرد آلوده به HPV تناسلی می تواند منجر به زگیل دهان شود.
اشیاء آلوده: به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند مسواک، ظروف که مناطق آلوده به HPV را لمس کرده اند.
تفاوت بین آفت دهان و زگیل دهان
شکل ظاهری: آفت‌ها زخم‌های کوچک و کم عمقی هستند که معمولاً دارای مرکز سفید یا زرد و حاشیه قرمز هستند که در داخل دهان ظاهر می‌شوند. زگیل های دهانی معمولاً بافتی خشن و شبیه گل کلم دارند.
درد: زخم های دهانی اغلب دردناک هستند، به ویژه هنگام صحبت کردن یا خوردن، در حالی که زگیل های دهان معمولاً بدون درد هستند.
علل: آفت ناشی از HPV نیست. آنها ممکن است توسط استرس، آسیب های جزئی دهان یا برخی غذاها تحریک شوند. زگیل های دهان مستقیماً توسط گونه های خاصی از HPV ایجاد می شوند.
نحوه تشخیص زگیل دهانی
- معاینه بینایی: اکثر زگیل های دهانی را می توان بر اساس ظاهرشان تشخیص داد.
- بیوپسی: در موارد نامشخص، ممکن است نمونه کوچکی از زگیل گرفته شود و زیر میکروسکوپ بررسی شود تا سرطانی نبودن آن تایید شود.
- تست HPV: به ندرت برای زگیل های دهانی استفاده می شود اما اگر تشخیص نامشخص باشد می توان آن را انجام داد.
انواع روش درمان پزشکی زگیل دهانی
1. کرایو یا فریز کردن یا انجماد: این شامل استفاده از نیتروژن مایع برای انجماد و تخریب بافت زگیل است.
2. برداشتن با جراحی: زگیل ها را می توان تحت بی حسی موضعی با جراحی برید، به خصوص اگر بزرگ یا گسترده باشد.
3. تزریق داروهای خاص: داروهایی مانند بلئومایسین یا اینترفرون ممکن است برای مهار رشد زگیل به داخل زگیل تزریق شود.
4. لیزر درمانی: استفاده از یک پرتو متمرکز نور برای تخریب دقیق بافت زگیل بدون آسیب رساندن به نواحی اطراف.
درمان زگیل دهانی در طب سنتی
در حالی که کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است، برخی از رویکردهای سنتی عبارتند از:
دهانشویه های گیاهی: استفاده از دهانشویه های ساخته شده از گیاهانی که به خواص ضد ویروسی معروف هستند.
روغن درخت چای: اگر به صورت موضعی استفاده شود، تصور می شود که اثرات ضد ویروسی دارد. با این حال، باید مراقب بود زیرا می تواند مخاط را تحریک کند.
آلوئه ورا: که به دلیل خواص تسکین دهنده آن شناخته شده است، ممکن است به کاهش تحریک ناشی از زگیل کمک کند.
راه های پیشگیری زگیل دهانی
واکسیناسیون: واکسیناسیون در پیشگیری از سویه های HPV که بیشتر زگیل ها را ایجاد می کنند بسیار موثر است.
اقدامات ایمن: از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی و تماس مستقیم با زگیل خودداری کنید.
بهداشت خوب دهان: مسواک زدن و دهانشویه های منظم می تواند به حفظ سلامت غشاهای مخاطی کمک کند و آنها را کمتر مستعد عفونت می کند.
این جزئیات جامع جنبه‌های اساسی درک، تشخیص، درمان و پیشگیری از زگیل‌های دهانی را پوشش می‌دهد و از درمان‌های پزشکی مدرن و شیوه‌های سنتی استفاده می‌کند.
نتیجه گیری
زگیل های دهانی که توسط سویه های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند، توده های غیر سرطانی هستند که می توانند در هر جایی از حفره دهان ظاهر شوند. آنها از طریق تماس مستقیم با پوست یا غشاهای مخاطی آلوده و با استفاده از وسایل شخصی مشترک مانند ظروف یا مسواک منتقل می شوند. در حالی که زگیل های دهان به طور کلی مضر نیستند، اما می توانند آزاردهنده باشند و بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارند. درمان های مختلفی در دسترس هستند، از کرایوتراپی و برداشتن جراحی گرفته تا لیزر درمانی و تزریق. اقدامات پیشگیرانه شامل واکسیناسیون HPV و حفظ بهداشت دهان و دندان است.
سوالات متداول زگیل دهانی
چه مدت پس از قرار گرفتن در معرض زگیل دهان ظاهر می شود؟
زگیل های دهانی معمولاً هفته ها تا ماه ها پس از قرار گرفتن در معرض HPV ایجاد می شوند. زمان دقیق بسته به پاسخ ایمنی فرد می تواند بسیار متفاوت باشد.
چه افرادی بیشتر در معرض ابتلا به زگیل دهانی هستند؟
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، افرادی که در تماس با شرکای آلوده دهان و تناسلی هستند و افرادی که مرتباً وسایل شخصی مانند بالم لب یا مسواک را به اشتراک می گذارند، در معرض خطر بیشتری هستند.
آیا زگیل های دهان خطرناک هستند؟
زگیل های دهان معمولا خطرناک نیستند. آنها خوش خیم هستند و معمولاً منجر به مشکلات جدی سلامتی نمی شوند. با این حال، گاهی اوقات وجود آنها می تواند منجر به ناراحتی یا اضطراب به دلیل ظاهر آنها شود.
آیا زگیل های دهان باعث درد می شوند؟
زگیل های دهان به طور کلی بدون درد هستند. اگر زگیل در مکانی باشد که دائماً با جویدن یا مسواک زدن تحریک می شود، ممکن است کمی ناراحتی ایجاد کند.
آیا زگیل های دهان می توانند منجر به سرطان شوند؟
در حالی که زگیل های دهانی خود سرطانی نیستند، عفونت های مداوم HPV، به ویژه با انواع پرخطر ویروس (که کمتر با زگیل های دهان مرتبط هستند)، می تواند خطر ابتلا به سرطان های دهان را افزایش دهد. نظارت منظم توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای مدیریت هر گونه خطرات احتمالی توصیه می شود.
